37. Konferencja Ordynatorów i Kierowników już za nami

Opublikowano 19 lipca 2018, 08:08

37. Konferencja Ordynatorów i Kierowników Poradni Reumatologicznych odbyła się w dniach 8–9 czerwca br. w Warszawie. Konferencji patronowało Ministerstwo Zdrowia oraz Narodowy Instytut Geriatrii, Reumatologii i Rehabilitacji. Wśród zaproszonych gości byli zarówno pracownicy Ministerstwa, Narodowego Funduszu Zdrowia, jak i kierownicy, lekarze reprezentujący ośrodki kliniczne i akademickie oraz lecznictwo ambulatoryjne w zakresie reumatologii.

Pierwszy dzień poświęcono tradycyjnie na rozmowę o kształcie reumatologii i działaniach systemowych zmierzających do zwiększenia dostępności do świadczeń, a także poprawy ich finansowania.

W pierwszym panelu dyskusyjnym uczestniczyli: Sekretarz Stanu w Ministerstwie Zdrowia, nadzorująca m.in. działalność jednostek naukowo-badawczych (w tym NIGRiR), Pani Józefa Szczurek-Żelazko,  prof. Maria Majdan – kierownik Katedry i Kliniki Reumatologii i Układowych Chorób Tkanki Łącznej Uniwersytetu Medycznego w Lublinie,  prof. Brygida Kwiatkowska – kierownik Kliniki Wczesnego Zapalenia Stawów NIGRiR i jednocześnie dyrektor ds. klinicznych NIGRiR, prof. Witold Tłustochowicz – kierownik Kliniki Chorób Wewnętrznych i Reumatologii Wojskowego Instytutu Medycznego w Warszawie oraz dr Jerzy Gryglewicz – ekspert Instytutu Zarządzania w Ochronie Zdrowia Uczelni Łazarskiego. Dyskutanci w panelu dotyczącym sieci szpitali podnieśli problem stratyfikacji ośrodków zależnie od stopnia referencyjności i konieczności nowej wyceny świadczeń zależnie od referencyjności ośrodka.

Utworzona sieć szpitali, która miała rozwiązać problem diagnostyki specjalistycznej i przenieść świadczenia z obszaru hospitalizacji na porady ambulatoryjne, nie spełniła, jak wynika z wstępnych informacji z NFZ, swojej roli. Koszt kompleksowej diagnostyki, w tym reumatologicznej, jest znacznie wyższy niż wycena świadczenia ambulatoryjnego (35,00 zł). A więc nadal więcej realizuje się świadczeń w leczeniu szpitalnym – co podkreślił  dr Jerzy Gryglewicz.

W czasie dyskusji zwrócono również uwagę na to, że kliniki  reumatologiczne ponoszą koszt specjalistycznych badań, natomiast rozliczenie dotyczące grupy jest takie samo, jak innych oddziałów niedysponujących takimi badaniami i opierających się na podstawowej diagnostyce. Klinicyści omawiali również problem dzielenia lub przesuwania środków oddziałów reumatologicznych z diagnostyki reumatologicznej na zabezpieczenie pracy szpitala i oddziałów SOR, o czym decydują dyrektorzy szpitali, a co w praktyce ogranicza sprawność systemu opieki reumatologicznej, szczególnie w zakresie trudnych przypadków. Rozwiązaniem byłoby zarówno nowe rozliczanie, jak i skupienie się na działaniu zgodnie z profilem oddziału. Również powstanie ośrodków wczesnej diagnostyki z wycenianymi odpowiednio poradami ambulatoryjnymi pozwoliłoby na przeprowadzenie badań zgodnych z obecnymi rekomendacjami, dzięki czemu można by było szybko wyodrębnić chorych z chorobami zapalnymi stawów. Jak podkreślił prof. W. Tłustochowicz, niejednokrotnie na 10 pacjentów skierowanych z podejrzeniem zapalnej choroby stawów tylko u 2 potwierdza się zapalenie, co może świadczyć zarówno o słabości edukacji, jak i próbach przenoszenia kosztów nawet podstawowej diagnostyki na kolejnego świadczeniodawcę.

Korzystną zmianą, na która zwróciła uwagę prof. B. Kwiatkowska, jest możliwość rozliczenia hospitalizacji jednodniowych jeśli w ich zakres  wchodzą takie badania, jak tomografia komputerowa, rezonans magnetyczny czy badania endoskopowe przewodu pokarmowego – co przyspieszy ustalenie rozpoznania, a ograniczy czas i zmniejszy w rzeczywistości koszty diagnostyki.

Debatę podsumowała również Pani Minister Józefa Szczurek-Żelazko zaznaczając, że biorąc pod uwagę opinie specjalistów, Ministerstwo Zdrowia będzie dążyło do racjonalizacji finansowania, stabilizacji  podmiotów leczniczych w zakresie finansowania i  wykształconej kadry. Działania takie będą priorytetem  mającym zapewnić poprawę jakości i dostępności świadczeń dla pacjentów.

Tematem drugiego panelu, którego moderatorem był dr Jerzy Gryglewicz, a dyskutantami reprezentujący NFZ dyrektor Andrzej Śliwczyński, dr Magdalena Władysiuk – prezes stowarzyszenia CEESTAHC oraz prof.  Brygida Kwiatkowska, prof. Eugeniusz J. Kucharz – kierownik Katedry i Kliniki Chorób Wewnętrznych i Reumatologii Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach, była  kompleksowa opieka nad chorymi z zapalnymi chorobami stawów. Aby mieć potwierdzenie słuszności założeń, dyrektor A. Śliwczyński podkreślił, że badania pilotażowe przynoszą wiedzę i korzyść płatnikowi oraz  pozwalają wybrać właściwe kierunki finansowania. Przykładem był sukces kompleksowej opieki nad chorymi z zawałem serca. Dyr. A. Śliwczyński podkreślił również, że optymalne byłoby zniesienie dychotomii finansowania pomiędzy Zakładem Ubezpieczeń Społecznych a Narodowym Funduszem Zdrowia. Przygotowywana jest ustawa o świadczeniach otwierająca możliwość prowadzenia badań pilotażowych. Dyskutanci widzieli potrzebę prowadzenia takich badań, które pozwalałyby wybrać najlepsze rozwiązania do wdrożenia do systemu. Powstają projekty związane z rehabilitacją chorych ze stwardnieniem rozsianym, niezależnie prowadzone są prace ZUS nad rehabilitacją w chorobach neurodegeneracyjnych. Sygnalizowano, że przyjęty model sieci szpitali obecnie nie przynosi spodziewanych korzyści systemowych. Poszukiwania rozwiązań prowadzi się też dzięki środkom unijnym, takim jak rozpoczęty OGÓLNOPOLSKI PROGRAM PROFILAKTYKI PIERWOTNEJ I WCZESNEGO WYKRYWANIA REUMATOIDALNEGO ZAPALENIA STAWÓW, który jest działaniem w ramach programu Ministerstwa Zdrowia – Program Wiedza, Edukacja, Rozwój, prowadzonego m.in.  w  Narodowym Instytucie Geriatrii Reumatologii i Rehabilitacji oraz na Uniwersytecie Medycznym w Lublinie. Jednym z takich projektów jest również program telerehabilitacji – czyli kontrolowanej rehabilitacji prowadzonej w domu pacjenta. Kolejny program dotyczy wykrywania i leczenia osteoporozy. W przygotowaniu są kolejne projekty, np. na temat chorób zapalnych kręgosłupa. Podkreślono, że edukacja powinna dotyczyć wszystkich osób zaangażowanych w proces leczniczy, w tym pacjentów, lekarzy POZ i  studentów.

Trzeci panel poświęcony był  problemom leczenia i rozpoznawania osteoporozy w Polsce. Uczestniczyli w nim m.in. prof. Ewa Marcinkowska-Suchowierska, dyr. Krzysztof Górski z Departamentu Funduszy Europejskich i e-Zdrowia w Ministerstwie Zdrowia oraz prof. Piotr Głuszko – kierownik Kliniki Reumatologii NIGRiR. Profesor E. Marcinkowska-Suchowierska oceniła znaczenie powstania Zespołu Ekspertów ds. Osteoporozy przy NIGRiR i jego zadania, a prof. P. Głuszko zwrócił uwagę, że na szacowane 2,5 mln osób z osteoporozą leczonych jest w Polsce zaledwie 10%.

Dyrektor Krzysztof Górski podkreślił znaczenie rozpoczętych programów, m.in. programu wykrywania wczesnego reumatoidalnego zapalenia stawów oraz  leczenia i rozpoznawania osteoporozy, a także znajdującego się w opracowaniu  programu dotyczącego bólów  kręgosłupa. Prelegent zachęcał ośrodki do składania wniosków i śledzenia prac Ministerstwa w tym zakresie. W czasie dyskusji  zwrócono również uwagę na rolę Agencji Oceny Technologii Medycznych i Taryfikacji (AOTMiT) w tworzeniu rekomendacji, które powinny stać się wzorcem postępowania publikowanym w repozytorium.

Dzień pierwszy zakończył się Galą Reumatologii, na której wykład inauguracyjny o powiązaniu depresji i chorób reumatycznych wygłosił prof. Piotr Gałecki – konsultant krajowy ds. psychiatrii oraz jak co roku rozdano nagrody czasopisma naukowego Reumatologia. Zarówno redaktorzy czasopisma oraz przedstawiciel wydawcy – Dyrektor Marcin Kępczyński przedstawili progresję czasopisma w zakresie zwiększenia zasięgu międzynarodowego, liczby cytowań i nadziei na przyszłość. Rozdano nagrody za najlepsze prace oryginalne polskich autorów w 2017 roku, wybrane przez komisję w składzie: prof. Anna Filipowicz-Sosnowska, prof. Maria Majdan oraz prof. Eugeniusz J. Kucharz. Nagrody rzeczowe (statuetki) oraz finansowe ufundowało Polskie Towarzystwo Reumatologiczne, natomiast nagrody książkowe dla autorów przygotowało wydawnictwo Termedia.

Lista nagrodzonych:

Złote Pióro Reumatologii otrzymali autorzy pracy pt. „Cytokines and integrins related to inflammation of joint and gut in patients with spondyloarthritis and inflammatory bowel disease” Ewa Kontny, Joanna Dmowska-Chalaba, Brygida Kwiatkowska, Włodzimierz Maśliński.

Srebrne Pióro Reumatologii otrzymali: Anna Masiak, Zbigniew Zdrojewski, Rafał Pęksa, Żaneta Smoleńska, Zenobia Czuszyńska, Alicja Siemińska, Bożena Kowalska, Czesław Stankiewicz, Bolesław Rutkowski, Barbara  Bułło-Piontecka za pracę pt. “The usefulness of histopathological examinations of non-renal biopsies in the diagnosis of granulomatosis with polyangiitis” oraz ex equo Maria Maślińska, Małgorzata Mańczak, Bożena Wojciechowska, Brygida Kwiatkowska za  artykuł pt. “The prevalence of ANA antibodies, anticentromere antibodies, and anti-cyclic citrullinated peptide antibodies in patients with primary Sjögren’s syndrome compared to patients with dryness symptoms without primary Sjögren’s syndrome confirmation”,

Brązowe Pióro Reumatologii przypadło autorom: Agata Sebastian, Patryk Woytala, Łukasz Lubiński, Małgorzata Mimier, Arkadiusz Chlebicki, Piotr Wiland za artykuł pt. ”Disease activity in axial spondyloarthritis after discontinuation of TNF inhibitors therapy”.

Honorową nagrodę  za wieloletnią współpracę z czasopismem Reumatologia otrzymała  prof. Anna Filipowicz-Sosnowska, a prof. Witold Tłustochowicz otrzymał nagrodę redakcji dla najaktywniejszego  recenzenta w 2017 roku.

Celem drugiego dnia Konferencji było przedstawienie realizacji programów leczenia biologicznego oraz problemów i nowych kierunków leczenia chorób reumatycznych, a także omówienie tematów diagnostyki obrazowej. Wykłady skierowane były do klinicystów zajmujących się w praktyce diagnostyką i leczeniem.

Kolejna, już 38. Konferencja jest zaplanowana na maj 2019 roku. Jej celem niezmiennie będzie dyskusja o kształcie polskiej reumatologii oraz poprawie jakości i dostępności do leczenia chorób reumatycznych. Ta dyskusja toczyć się będzie w gronie  reumatologów, kierowników ośrodków reumatologicznych, dyrektorów placówek oraz osób zarządzających systemem opieki zdrowotnej. Taka kompleksowość pozwoli na wypracowanie optymalnych rozwiązań, nie powinno w tej debacie zabraknąć konsultanta krajowego i konsultantów wojewódzkich jako osób łączących wykonawców świadczeń z aparatem decyzyjnym. Nieodzowne wydaje się też podjęcie rozmowy o kształceniu przyszłych pokoleń reumatologów.

Już teraz zapraszamy wszystkich zainteresowanych!